بررسی مدیریت تلفیقی کرم ساقه خوار برنج و عوامل موثر بر آن توسط برنجکاران شهرستان تالش (استان گیلان)

مدیریت تلفیقی آفات یکی از فناوری های مهم در کشاورزی پایدار محسوب می گردد که پذیرش آن تحت تاثیر عوامل گوناگونی است. هدف این پژوهش توصیفی– همبستگی، بررسی موثر بر کاربرد مدیریت تلفیقی کرم ساقه خوار برنج، توسط برنجکاران شهرستان تالش در استان گیلان می باشد. پژوهش از یک پیمایش با استفاده از مصاحبه های ساختارمند و استفاده از پرسشنامه محقق ساخته انجام شد. استفاده از جدول نمونه گیری و روش نمونه گیری چند مرحله ای 400 نفر از 4970 کشاورز برنجکار این شهرستان به صورت تصادفی در سه گروه برحسب تحت پوشش قرار گرفتن شرکت های توزیع کننده زنبورتریکوگراما در سال 89-1388 و استفاده از زنبور تریکوگراما انتخاب شدند. روایی ابزار تحقیق توسط جمعی از اساتید و متخصصان دانشگاه های تربیت مدرس و زنجان و کارشناسان اداره های ترویج و حفظ نباتات شهرستان تالش بررسی گردید و اعتبار آن نیز از طریق آزمون مقدماتی مورد تایید قرار گرفت. نتایج همبستگی و مقایسه میانگین ها نشان می دهد که سطح تحصیلات، تعداد خانوار، تعداد برنجکار، منزلت اجتماعی، نگرش، دسترسی به منابع اطلاعاتی چون؛ جهاد کشاورزی شهرستان، مراکز خدمات کشاورزی، شرکت های خصوصی توزیع کننده زنبور و کشاورزان پیشرو، همچنین تعداد مراجعات پاسخگویان به این منابع اطلاعاتی، رابطه معنی دار مثبت با پذیرش دارند. در حالی که سن، بعد خانوار، سابقه کشت محصولات کشاورزی، سابقه کشت برنج، کیفیت خاک، تعداد قطعات زمین، عملکرد برنج، درآمد خالص برنج و تعداد مراجعات برنجکاران به فروشندگان تجهیزات و نهاده های کشاورزی، رابطه معنی دار منفی با پذیرش دارند.